1. تنها درصورتی باید از بیماران در مورد تاریخچه مصرف سیگارشان پرسش شود که مبتلا به بیماری‌های مرتبط با مصرف سیگار باشند.

2. توصیه یکی از افراد کادر درمان مبنی بر ترک سیگار می‌تواند موجب افزایش شانس ترک سیگار در فرد شود.

3. در پروسه مشاوره ترک سیگار، باید به بیمار کمک کرد تا یک تاریخ را برای ترک آن مشخص کند.

4. یکی از علایم شایع به دنبال ترک سیگار، کاهش وزن است.

آدامس نیکوتین

پچ نیکوتین

قرص نیکوتین

بوپروپیون

کاربامازپین

وارنیکلین

1. آدامس نیکوتین

2. پچ نیکوتین

3. اسپری بینی نیکوتین

4. اسپری استنشاقی نیکوتین

5. سیگار الکترونیک

6. وارنیکلین

7. بوپروپیون

1. کمک به بیماران برای ترک کردن سیگار، مسئولیت من محسوب می‌شود.

2. ایجاد انگیزه در بیماران برای ترک سیگار وظیفه من است.

3. پذیرش بیماران نسبت به دریافت کمک و مشاوره به منظور ترک سیگار از سوی داروساز پایین است.

4. بحث و گفتگو درمورد مزایای ترک سیگار لزومی ندارد چون بیماران از قبل می‌دانند که باید مصرف سیگار را ترک کنند.

5. ترک سیگار یک انتخاب فردی است. نصیحت کردن بیمار برای ترک سیگار به من مربوط نمی‌شود.

6. ارائه مشاوره ترک سیگار برای داروسازان دربردارنده مشوق‌های اقتصادی قابل توجهی نیست.

1.آموزش به بیماران درمورد مخاطرات مصرف سیگار برای سلامتی

2.توصیه به افراد سیگاری درمورد روش های ترک سیگار

3. توصیه به بیماران در خصوص داروهای OTC ترک سیگار

4. مشاوره به بیمار در خصوص نحوه کنترل علایم ناشی از ترک در بیمارانی که تازه سیگار را قطع کرده‌اند

5. ارایه اطلاعات دارویی در خصوص داروهای نسخه شده برای بیمار، توسط پزشک

1. بیماران علاقه‌ای به دریافت اطلاعات در خصوص ترک سیگار ندارند

2. بیماران از توصیه‌هایی که در خصوص ترک سیگار به آن‌ها داده می‌شود تبعیت نمی‌کنند

3. وقتی که برای بیماران در اختیار دارم محدود است

4. بیماران دارای بیماری‌های مهم‌تری هستند که نیاز به رسیدگی دارد

5. داروسازان آموزش کافی را در رابطه با مداخلات ترک سیگار ندیده‌اند

6. داروسازان دانش کافی را در زمینه مداخلات مربوط به ترک سیگار ندارند