طرح ایجاد نیروگاه‌های تجمیعی
متأسفانه مدتی است که صنایع کشور با چالش بزرگی به نام ناترازی انرژی مواجهند که به مرور زمان، بر شدت آن افزوده شده و تولید را بیش از پیش متأثر نموده است. مهمترین نتیجه این ناترازی، عدم‌النفع صنایع به دلیل محدودیت در تأمین انرژی است که برآورد آن به دلیل قطع برق در تابستان سالجاری، بیش از 173 همت بوده است.
با توجه به سیاست‌های اخیر وزارت نیرو (از جمله موارد زیر)، واحدهای صنعتی ناگزیر به مشارکت در ایجاد نیروگاه‌های تجدیدپذیر به منظور جلوگیری از جریمه و یا قطعی برقند.
- مطابق ماده 16 قانون جهش تولید دانش‌بنیان، واحدهای صنعتی با دیماند بالای 1 مگاوات، موظفند از زمان تصویب قانون، سالانه یک درصد از برق مصرفی سالانه خود را از انرژی‌های تجدیدپذیر تأمین نمایند که این عدد در سال پنچم به 5% می‌رسد، در غیر این‌صورت، مشمول جریمه خواهند شد.
- بخشنامه شماره 112287/11/1403 مورخ 25/9/1403 توانیر حاکی از آن است در صورتی که واحدهای صنعتی اقدام به ایجاد نیروگاه تجدیدپذیر به ظرفیت معادل 35% از انرژی مصرفی ماهانه خود نمایند، مشمول قطعی برق نخواهند بود.
برخی شرکت‌ها، اقدامات اجرائی در این زمینه را آغاز کرده و بعضاً نیروگاه‌های آنها به بهره‌برداری رسیده است. ولی بخش قابل توجهی از واحدهای صنعتی به رغم تمایل، به دلایل مختلف از جمله کمبود فضا، مناسب نبودن شرایط محیطی همانند راندمان پایین نیروگاه در محل کارخانه و ... هنوز اقدامی در این زمینه به عمل نیاورده‌اند.
البته بسته به شرایط هر واحد صنعتی، نتایج می‌تواند متفاوت باشد ولی مطالعات موردی بیانگر آن است که سرمایه‌گذاری در ایجاد نیروگاه‌های خورشیدی با هدف جلوگیری از جریمه و یا قطع برق، دارای توجیه اقتصادی است.
سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران (ایدرو) به عنوان نخستین سازمان توسعه‌ای در کشور و با سابقه اجرائی درخشان، به واسطه تکلیف وزارت صنعت، معدن و تجارت مطابق مطابق بند ث ماده 7 تصویب‌نامه شماره 134137/ت 63365 هـ مورخ 4/9/1403 هیئت وزیران محترم (تسهیل و رفع موانع طرح احداث 30 هزار مگاوات نیروگاه تجدیدپذیر) مبنی بر تجمیع تقاضا به منظور استفاده از صرفه‌جویی‌های حاصل از مقیاس و جلوگیری از تنوع نیروگاه‌ها، قصد دارد برای واحدهای صنعتی متقاضی سرمایه‌گذاری با هدف انجام تکالیف فوق، ایجاد نیروگاه‌های خورشیدی تجمیعی را به شکل یکپارچه مدیریت نماید.
ایجاد نیروگاه‌های تجمیعی در مقیاس متوسط و یا بزرگ، در مقایسه با نیروگاه‌های کوچک و پراکنده، به واسطه اقتصاد مقیاس (Economy of Scale)، دارای مزیت‌هایی است که برخی از آنها به شرح زیرند:
- امکان دستیابی به توافقات بهتر با پیمانکاران/سازندگان در سفارش کلان و در نتیجه:
- دریافت تخفیف و هزینه پایین‌تر اجرای نیروگاه (EPC)
- دستیابی به محصولات با کیفیت‌تر و خدمات پس از فروش بهتر
- امکان کاهش آورده سرمایه‌گذاران از طریق ترغیب طرف خارجی به مشارکت در سرمایه‌گذاری و یا افزایش سهم فاینانس
- کاهش هزینه‌های بهره‌برداری (خرابی کمتر، تعمیر و نگهداری آسانتر) به دلیل کیفیت بالاتر محصولات و خدمات پس از فروش
- عدم نیاز متقاضیان به طی فرآیند دریافت مجوزهای مربوطه (ایجاد نیروگاه، تخصیص زمین، استفاده از ظرفیت خالی پست‌های موجود و ...)
- امکان تعامل بهینه با نهاد‌های ذیربط (وزارت صمت، وزارت نیرو، وزارت جهت کشاورزی، وزارت اقتصاد و ...) با هدف رفع موانع احتمالی در اجرا
- امکان بهره‌مندی از فاینانس خارجی، تسهیلات صندوق توسعه ملی و ...
لذا خواهشمند است متقاضیانی سرمایه‌گذاری در ایجاد نیروگاه‌های خورشیدی تجمیعی، ضمن اعلام تمایل رسمی به "مدیریت توسعه زیرساخت‌های فناورانه سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران"، اطلاعات زیر را در اسرع وقت تکمیل نمایند. شماره تماس 2093-2386-021 آماده پاسخگویی به پرسش‌های احتمالی است.
