غالباً در مورد این که چه احساسی دارم، گیج می‌شوم.

برای من سخت است که واژه‌ای مناسب برای احساساتم پیدا کنم.

حس‌های بدنی‌ای دارم که حتی دکترها هم متوجه نمی‌شوند.

می‌توانم به راحتی احساساتم را توصیف کنم.

ترجیح می دهم به جای توصیف سادۀ مشکلات، آنها را تحلیل کنم.

وقتی ناراحت می‌شوم، نمی‌دانم غمگینم یا ترسیده‌ام یا عصبانیم.

من غالباً از حس‌های موجود در بدنم حیرت زده می شوم.

ترجیح می‌دهم صرفاٌ شاهد وقایع باشم تا این که پی ببرم، چرا این طور شد.

احساساتی دارم که نمی توانم آنها را کاملاً شناسایی کنم.

آگاه بودن از احساسات لازم است.

برای من سخت است که شرح دهم چه احساسی نسبت به دیگران دارم.

دیگران از من می‌خواهند که احساساتم را بیشتر توضیح دهم.

نمی‌دانم چه چیزی درونم می‌گذرد.

 غالبأ نمیدانم چرا عصبانی هستم.

ترجیح می‌دهم با دیگران در مورد فعالیت‌های روزمرۀ آنها صحبت کنم تا احساسات آنها.

 ترجیح می دهم فیلم‌های فکری (فهمیدنی) ببینم تا فیلم‌های مهیج.

برای من سخت است که احساسات عمیق شخصی‌ام را، حتی برای دوستان صمیمی، آشکار کنم.

می توانم حتی در مواقع سکوت، نسبت به کسی احساس نزدیکی کنم.

بررسی احساساتم را برای حل مشکلات شخصی مفید می‌دانم.

توجه به معنای پنهان یک فیلم یا نمایش، انسان را از جنبه‌های تفریحی و لذت‌بخش آن باز می‌دارد.

کار کردن با دیگران را به تنها کار کردن ترجیح می‌دهم.

ترجیح می‌دهم کارها را همیشه به همان نحوی که قبلاً انجام داده‌ام، انجام دهم.

اگر بخواهم چیزی را تصور کنم به راحتی می‌توانم تصاویر آن را در ذهنم خلق نمایم.

اغلب به قدری جذب یک کار می‌شوم که متوجه اطرافم نمی‌شوم.

اغلب متوجه صداهای ضعیفی می‌شوم که دیگران به آن‌ها توجه نمی‌کنند.

معمولاً به پلاک ماشین‌ها یا اطلاعات ردیف شده نظیر آن توجه می‌کنم.

دیگران اغلب به من می‌گویند: حرف‌هایم مؤدبانه نبوده، در صورتی که خودم فکر می‌کنم مؤدبانه بوده‌اند.

هنگامی که در حال خواندن یک داستان هستم به سادگی می‌توانم تصور کنم که شخصیت‌های داستان چگونه به نظر می‌رسند.

مجذوب تاریخ‌ها (مثل تاریخ تولد افراد) می‌شوم.

در یک جمع به راحتی می‌توانم مکالمات چند نفر را همزمان دنبال کنم.

خیلی راحت با موقعیت‌های اجتماعی کنار می‌آیم.

تمایل دارم به جزئیاتی توجه کنم که به نظر دیگران نمی‌آیند.

ترجیح می‌دهم به جای رفتن به یک مهمانی به کتابخانه بروم.

به راحتی می‌توانم داستان بسازم.

من به افراد کشش بیشتری دارم تا چیزهای دیگر.

علایق بسیار شدیدی دارم، که اگر نتوانم آن‌ها را دنبال کنم آشفته می‌شوم.

از گپ زدن در جمع لذت می‌برم.

وقتی من در حال صحبت کردن هستم، معمولاً دیگران به آسانی مجالی برای صحبت کردن پیدا نمی‌کنند.

مجذوب اعداد هستم.

وقتی در حال خواندن یک داستان هستم، به سختی می‌توانم به مقاصد شخصیت‌های داستان پی ببرم.

از خواندن داستان‌های تخیلی خیلی لذت نمی‌برم.

پیدا کردن دوستان جدید برایم دشوار است.

همیشه به الگوهای موجود در اشیاء توجه می‌کنم.

ترجیح می‌دهم به جای رفتن به موزه به سینما بروم.

اگر در برنامه روزانه‌ام خللی وارد شود ناراحت نمی‌شوم.

معمولاً نمی‌دانم چگونه باید یک مکالمه را ادامه دهم.

می‌توانم به آسانی مقصود گوینده را از صحبت‌هایش بفهمم.

معمولاً به کل موضوع بیشتر از جزئیات توجه می‌کنم.

به خوبی نمی‌توانم شماره تلفن‌ها را به یاد آورم.

معمولاً به تغییرات جزئی در موقعیت یا ظاهر افراد توجه نمی‌کنم.

من می‌توانم بفهمم کسی که در اثر گوش دادن به من خسته شده، چه حالی دارد.

می‌توانم به راحتی همزمان بیش از یک کار را انجام دهم.

هنگام صحبت کردن با تلفن نمی‌دانم چه موقع نوبت من است که صحبت کنم.

از انجام دادن کارهای از پیش تعیین نشده لذت می‌برم.

اغلب آخرین فردی هستم که نکته‌ی موجود در یک لطیفه را می‌فهمم.

به راحتی می‌توانم با نگاه کردن به چهره‌ی افراد به آنچه که فکر می‌کنند یا احساس می‌کنند پی ببرم.

در صورت وقفه در انجام کار، به سرعت می‌توانم به جایی که قبلاً بوده‌ام برگردم و دوباره ادامه دهم.

در گپ زدن جمعی، خوب هستم.

دیگران اغلب به من می‌گویند: در مورد بعضی چیزها زیاد اصرار می‌کنم.

وقتی بچه بودم از شرکت در بازی‌هایی که در آن‌ها نقش بازی می‌شد، لذت می‌بردم.

دوست دارم اطلاعاتی را درباره‌ی مقوله‌های مختلف جمع‌آوری کنم (مثلاً انواع ماشین‌ها، پرندگان، قطارها، گیاهان و ...).

به سختی می‌توانم خودم را جای شخص دیگر تصور کنم.

دوست دارم برای همه فعالیت‌هایم به دقت برنامه‌ریزی کنم.

از موقعیت‌های جمعی لذت می‌برم.

برایم دشوار است که مقاصد دیگران را بفهمم.

در شرایط جدید مضطرب می‌شوم.

از ملاقات افراد جدید لذت می‌برم.

سیاستمدارانه رفتار می‌کنم.

خیلی خوب نمی‌توانم تاریخ تولد افراد را به یاد آورم.

به راحتی می‌توانم با بچه‌ها نقش بازی کنم.